یکی یکی به هدف هام رسیدم به جز موردایی ک شاید جزو همون تقدیر ک همه میگن بوده باشه.اینروزا همراه زندگیم تو همه مسایل پشتم بوده و خدارو شکر منم تمام سعیمو کردم از هرجهت کامل باشم هرچند در مواردی خستگیو خیلی مسایل دیگه روح و روانو و برخوردم رو تغییر داده بود.۷ماه از زندگی مشترک گذشته و خیلی مسایل خوب و بد رو با هم تجربه کردیم.تو این مدت فهمیدم اگه یه کم از غرور و یه دندگی و لجبازیم کم نکنم زندگی نمیچرخه. فهمیدم پشتکار بالایی دارم و به شدت به یه پشتیبان نیاز داشتم ک خداروشکر دارمش و در ۵سال اینده شکی ندارم ک مدیریت اتلیه خودم رو در پیش دارم.همه ی تمرکز الانم هم فقط روی همین مساله اس و به هیچ چیزی جز هدفم و زندگیم فکر نمیکنم.
چقدر خوبه همراهت وقتی میدونی خیلی باهات همفکر نیست بازم حمایتت کنه گاها مینویسم تا یادم بمونه سیر تکاملی پیشرفتمو ازینکه ازکجا ب کجا رسیدم…
"سکوت هایم"...