91

وقتی بچه های 3 و 8 ساله  با دمپایی خیس!!! روی حصیر و روفرشی براحتی قدم بزنند و با بی توجهی خانواده هاشون، نسبت به تذکر های من بی اعتنا باشند و یا وقتی براحتی چیزی که دم دستشونه و یا حتی زباله هارو  پرتاب میکنند داخل آبی که در حال جریانه و حرص خوردن های من بی تاثیره، و بعد بشینن کنار پدرشون ودرحالی که دارن جوجه هارو به سیخ میکشن با دستایی که به همه جا زده شده وکار نکرده ای باقی نگذاشتند به سیخ ها دست بزنند یا خیلی معمول با یکی دوتا از سیخ ها که قراره وارد معده ی ما بشه بازی کنند وحتی سیخ ها بیفته روی روفرشی! یا به طور کلی میشه گفت هیچ تصور خاصی نسبت به تمیزی و کثیفی و بهداشت و اینها ندارند، یا حاصل یه تربیت فوق نادرستند. 

حالا این وسط من باید لبخند زنان کاملا ریلکس خودمو نشون بدم و ذره ای از حس تهوعی که موقع جوجه خوردن داشتم رو بروز ندم. بعد موقعی که جمع خانم ها و اقایون دور هم نشستیم به حرفای بوقی و کاملا بی پرده ی اطرافیان گوش کنم و لبخند زنان سرم رو از خجالت پایین بندازم و به این فکر کنم بچه های حاصل ازین خانواده ها بی تقصیرند...

پ.ن: اطرافیان نزدیکم کاملا به ریلکس بودن و سخت نگرفتن تو این امور من رو میشناسند حالا تصور کنید من قسمت کوچیکی از جریانات رو توضیح دادم الباقی بماند... 

13به در با خانواده ی همسر به سختی گذشت...